kadınları haketmemek

sevgili sözlük yazarları. direk hikayeye giriyorum. 2015 senesinde bi sevgilim vardı. ( nasıl vardı bende bilmiyorum ) bununla uzun zamandır konuştuğumuz kahvaltı yapma isteğimizi gerçekleştirmek istiyorduk. kahvaltıya gideceğimiz hafta bunun boğazı şişti ve yemek filan yiyemiyordu. haftaya kaldı anlayacağınız. hafta içi şampiyonlar ligi maçları vardı. bende tüm paramı o maçlara basıp kaybettim. hafta sonu yaklaşırken cebimde simit alacak param kalmamıştı. kız haftasonu yaklaştıkça bi iştahlanıyo bi gaza geliyo filan. malum gün geldi çattı. kızı da kırmak istemiyorum. garipçeye gittik. ben boğazım şişik bişey yiyemicem diyip onu kendi silahıyla vurdum. en azından tek kişilik söylersek, onun parasını ödeyebilirim diye düşünürken. sevdiceğime kahvaltı geldi. ama masa da yok yok. denizin esintisinden mi yoksa açık havanın güzelliğinden mi bilmem. bi iştahım açıldı. kız da yiyemiyo yemeği. üzülüyo ben yemiyorum diye o da yemiyo. neyse bu bi lavaboya gitti. fırsat bu fırsat dedim yardırdım. zeytinleri üçer beşer atıyorum ağzıma. salam sağ elimde kaşar sol elimde gömdükçe gömüyorum aynı anda nefes almaya çalışıyorum. tam böyle çayından da bi yudum alayım derken kız geldi. o anki görüntümü anlatacak kelime yok. çenemden akan reçelin görüntüsü bile yeterdi o anki rezilliği anlatmaya. hiçbirşey söylemedi. kalktı hesabı ödedi. meğer ikramiyesini almış o günkü kahvaltıyı o ödeyecekmiş. param olmadığını ona söylemediğim için mi yoksa o iğrenç görüntüyü gördüğü için mi gitti henüz bilmiyorum. bildiğim tek şey kalan kahvaltıyı yediğim.