bir hayal kuruyorsun, planlar yapıyorsun.
hadi bu sefer olacak diyorsun.
daha oturduğun yerden kalkarken içinden bir ses ''olmayacak öyle bir şey, otur oturduğun yere !'' diyor.
hayallerin gecenin karanlığına karışıyor, umutların gölgen oluyor.
hayatındaki karamsarlık sürüyor..
bir vakit geliyor sende gölge oluyorsun.
hayatın sahnesinden çekiliyorsun, senin yerine sahneye çıkanları izliyorsun.
kimi zaman alkışla, kimi zaman öfkeyle..