kokulu silgiler vardı, hatırlamayan yoktur.
ikinci sınıfa gidiyordum. bi kız vardı sınıfımızda. çok güzeldi. hani çocuk aklı, sevmişim kendimce.
ismini kokulu silgiye tükenmez kalemle yazar, nasıl yazmışım diye bakar, sonra da kimse görmesin diye hemen silerdim.
çok mutlu olurdum o an. sanki dünyayı kurtarmışım gibi.