ekonomik zorluklar ve halkların demokrasi talepleri yer
almaktadır. Söz konusu ülkelerde gelir dağılımındaki dengesizlikler, yaygın fakirlik, yolsuzluklar,
yozlaşmış yönetim sistemleri (Kılıç vd. 2012: 18), kayırmacılık, yönetimin babadan oğula
geçmesi ve halkın ülke yönetiminde söz sahibi olamaması (Arı, 2004: 365-366) sorunun diğer
nedenlerini oluşturmaktadır. Özellikle eğitimli gençler arasındaki yüksek işsizlik oranı, Tunus
ve Mısır’da toplumsal gerilimlere neden olmuştur.
Mısır, Yemen, Tunus, Suriye ve Fas doğal kaynak yönünden, görece fakir ülkelerdir.
2008 küresel ekonomik krizinin de etkisiyle önemli ölçüde gelir kaybına uğrayan bu ülkelerde,
2010 yılında, gıda ve enerji fiyatlarının önemli ölçüde yükselmesi, huzursuzluğu arttırmıştır
Suudi Arabistan, Libya ve Cezayir gibi ülkeler doğal kaynaklar açısından zengin olmasına
karşın, bu kaynaklardan sağlanan gelirler, yönetime yakın çevreler arasında paylaşılırken, geniş
kitleler bundan mahrum bırakılmıştır (Şensoy, 2012). Bu çerçevede geniş halk kitlelerinin
yararlandığı alt yapı, eğitim ve sağlık hizmetlerindeki eksikliklerin devam etmesi, toplumda
yönetime karşı olumsuz duyguların pekişmesine neden olmuştur.
kaynak