affetmekmiş hah
kardeşim odanın kapısında anne diye inliyor
babam kardeşimi teselli eder gibi sarılmış gözlerinden yaşlar süzülüyor
anneannem koridorda ağıtlar yakıyor kızım ölüyor diye...
annem... annem yatağında öylece uzanmış gözlerimin içine baka baka ölümünü kabulleniyor...
aradan 3 yıl geçti şimdi şen şakrak teyzemle sohbette annem çok şükür ama ben hala annemi affetmedim
o kabullenişini affetmedim