bakınca fiyakalı bir cümle gibi duruyor ama derine inince tüm özelliğini yitiriyor. adımı bilen son kişi öldüğünde zaten benim de adını bildiğim kişiler ölmüş olacak. birileri bizi hatırlasın diye mi çürütüyoruz ömrümüzü? önemli olan burada hatırlanmak değil. buradan hatırlanacak şeyler götürmek. sonuçta herkes bir gün toprak olacak ve unutulacak.