Bence
şu an
Niye diye soracak olursanız da herşeyi unutuyoruz o an. Yani en azından ben de öyle oluyor. Ufak bir kız çocuğuna sarıldığım an dünya benim için tamamen yaşanılır bir yer oluyor. Tüm derdimi tasamı unutuyorum. Öyle yoğun bir duygu. Allah'ım ne olur bana bir (minimum) kız çocuğu ver..
Bu da benim prensesim rümeysa işte.