kafamı karıştıran durumdur. biri hediye mi ediyor yoksa biz mi ediyoruz. ki her iki durumdada manevi değeri sonsuzlukla eştir. bir insana bütün anılarını, acılarını, yaralarını göstermektir okuduğun belki de en çok sevdiğin kitabı hediye etmek. ona kendi evrenini açmaktır. altı çizili cümlelerinle işte ben bunları hissediyorum demektir. daha kitaplığına bakmadan aklına geleceksindir. dakikalarca ne yazsam diye düşündüğün satırlar belki de bir daha hiç yanyana duramayacağın kişinin en sevdiği köşesinde olacaktır. değeri kelimelerle ifade edilemez işte sırf bu yüzden.
eğer ki kitap bana hediye edildiyse birkaç dakika önce kişinin yüzüne sonra kitabın kapağına dalar giderim belki gözlerim dolar. en sevdiğimi biliyordur işte. sonsuza dek bende iz bırakacağını bilerek vermiştir onu. bir kitaba asla kıyamam çünkü..
bugüne kadar birden çok kitap hediyesi aldım gönlü güzel insanlardan fakat en kıymetlim
(bkz: tutunamayanlar)
bir de sakın unutmayın satın alıp öylece verdiğiniz kitap değilde okuyup kendinizi verdiğiniz kitapları hediye etmelisiniz. daha kıymetli.