şu an sobanın olduğu salonda annem babam kardeşim halam ve iki kuzenimle beraber yatıyoruz, sobanın deliklerinden ateşin dans eden ışıkları tavana vuruyor, inceden bi yağmur sesi ve yanan odunların çıtırdısı duyuluyor. sobanın üzerinde bir güğüm içi su dolu, yarın duş alacaklar için ısınıyor. ufak kuzenlerim yer yatağında fısıldaşıyorlar, babam birazdan susturacak, derin derin iç çekiyor şu an. çok nostaljik bi ortam ve bu orta mı bozan tek şey elimdeki telefon. teknoloji geliştikçe insanlar hakikaten birbirinden kopuyor bugün bunu gerçekten farkettim.