çocukluktan beri nedense hep öğrenci hayatına, yurt hayatına özenmişimdir. herkes ne kadar kolay değil desede ben yeri gelir aç kalırım idare ederim diye düşünüyordum. o yüzden hep üniversiteyi şehir dışında yazmak istedim. tercihlerden 1 hafta önce bile fikrim sabitti. şehir dışına gidicektim. öyle ki hiç istanbulun puanlarına bakmıyordum bile. tercih zamanı geldi sanki elim kolum bağlanmış gibi şehir dışına tercih yapamadım bile. ailemde pek istemiyordu. arkadaşlarımda yazmamam için baskı yapıyordu. ee bir de galatasaray burdaydı, başka şehirdeyken belki daha rahat deplasmanlara giderdim ama buradaki gibi sık olamazdı. hem zaten şehir dışında tutan bölümlerin hepsi burada da tutuyordu gitmem akıl işi değildi. kaldım yani istanbulda. pişman değilim işin aslı ama içimde bir ukde olarak kaldı.