ablam her gün resmini atıyor minik kuzunun. güldüğü, uyuduğu, yemek yediği,oyun oynadığı... bugün ise "aşıya gidiyoruz" temalı bir fotoğraf atmış. miniğin kaşları çatılmış, dudakları bükülmüş. yemin ederim yüreğime bir şey oldu, kendi derdimi unuttum. bende aşıdan nefret ederim ama bugün ayrı bir nefret ettim. bacağına 3 tane iğne vurmuşlar. ben öpmeye kıyamıyorum çocuğu. vicdansızlar. yanlarında olsam kesin ağlardım, yada hemşirenin önüne atlardım "ona vurma, bana vur o iğneleri!" diye. teyzelik anne yarısı diyorlardı. bugün anladım valla öyleymiş. ben şuana kadar yeğenlerimle hep kanka gibi oldum. teyze olduğumu bugün anladım. o hep gülsün, ben unuturum kendimi.
"sen bi güldün, güneş açtı içime. yaşamak kaçtı, seni görünce içime."