çok merak ediyorum demeyeceğim ama bir yakınlık hissettiriyor bana. ölmek işte ne bileyim tanıdığın, sevdiğin biri varsa bile göremeyecek olmak çok garip mesela. yoksun ya hani vardın da yoksun. insanoğlunun başına gelen en mantıklı şey öte yandan da. yaşadığın ömrün bir sonunun olduğunu bilmek dolaylı ve dolaysız hayatını biraz da olsa umursamanı sağlıyor. ne olsa ölmeyecek miyiz diyorsun, ömrümüzde bir kere diyorsun ama sonunun oluşu ve ölmeden önceki son anda gelen the end yazısı sonu ya yazdığın filmin başta sona çok farklı. size normal gelebilir ama ben zaten bir şeylerin bitişini oldum olası kavrayamadığım için böyledir belkide.
aslında çoğu zamanda unuturuz ölümü, öleceğini bildiğin halde tabii ki herkes için aynı değil bu durum. öleceğini bilip doğruya inandığını düşünüp onun için bir şeyler yapanlarda var. umarım bir gün inandığım şey için her şeyini veren bir insan olurum ama bilmeden yaşamak değil. neye inandığını bilerek yaşayanlardan. konudan belki de çok uzaklaştım ama şunu söylemek isterim ki son olarak;
insan öleceğini bildiği halde nasıl yaşar?
ya çıldırır ya da öleceğini unutur.
esenlikler.