kızlar, kızlarımız...
geçenlerde otobüs beklerken üniversite çağındaki kızlarımızın diyaloglarına şahit oldum.
adeta bir "en çok bana yürüyorlar" yarışması düzenlemişçesine aralarında hararetli sohbet ediyorlardı. orta okul/lise dönemlerinde böyle şeyler olur, erkekler gerçekten de kızlarımızın dediği gibi çoğu zaman yürüyebilirler.
ancak bunu üniversite zaman'ında bile böyle sanmak komik oluyor bence.
her selam diyen sana yürümüyor. ayrıca sürekli birilerinin sana yürümesi seni değerli veya farklı kılmaz.
(bkz: sözüm meclisten dışarı)