kendi çocuklarını düşünmemeleri, ulan ne öğretmenlerim vardı ders umrunda olmayan mı dersin sürekli bağırıp çağıran mı dersin dayakçı olanı mı dersin dedikoducu olanı mı dersin neler neler. hele bi rehberlik öğretmenim vardı bana arkadaş gibi davrandı ona anlattıklarımı müdüre ispiyonlamıştı, oç herif yüzünden o aşırı sıkıntılı ve bunalımlı senemde okuldan ayrılmak zorunda kalmıştım yoksa atılacaktım, halbuki ben ona sorunlarımı çözebilmek için başvurmuştum (fen lisesi), ulan bu şerefsizlerin kendi çocukları yok mu diye düşündüm hep. belki kendi çocuklukları akıllarına gelmiyordur eskiden şartlar farklıymış da bi çoğunun bizle yaşıt çocukları vardı. kimi öğretmenlerimden de allah razı olsun emeklerinin karşılığını ödeyemem, halen daha sürekli onlara dua ederim