ben minikken babam bana civcivler alırdı.
ben de onlara bakar büyütür. piliç kıvamına gelince babaanneme gönderirdik, onun evi müstakildi.
yine bir civciv aldı. civcivler bana anneleri gibi düşkün oluyordu. hep cik cik cik diye peşimde dolaşıyorlar falan.
bir gün annem bahçeye inmemizi söyledi civcivi alıp. ben de indim civciv bahçede cik cik diye peşimde dolaşıyor.
sonra ben kayalıklara inip çıkıyorum.
sonra birden acı bir ciiik sesi geldi, baktım civcivi ezmişim, öyle içi dışına çıkmış hayvanın çırpınıyor.
o an öyle berbat hissettim ki günlerce ağlamıştım. (şimdi bile gözlerim doldu)
ve bir daha asla bir hayvan istemedim.
çok etkilenmişimdir.
hala gözümün önüne gelir o yavrucağın hali :(