işte beni en çok korkutan da bu arkadaş ya. evlerimizde oturup ölen insanların haberlerini izlerken 1 2 saat üzülüyoruz teröre lanetler okuyoruz ama 1 2 saate unutuyoruz ve hayat bir şekilde devam ediyor. ya benim anneme babama kardeşlerime bir şey olursa diye düşünmek insanı kahrediyor. umarım o acıyı asla yaşamayız. söylenebilecek başka söz yok bu durumda.