bir yılbaşı gecesiydi.annem hastalanmıştı hastahaneye gitmek zorunda kalmıştı,elektrik gitmişti,teyzemle kuzenim birde ablam vardık evde.karanlık olunca mum yakmıştık ben ve kuzenim canımız sıkıldığı için kızma birader oyununu oynuyorduk.neyse annem geldi teyzemler gitti.ben o sıralar annem ile yatıyordum korktuğum için.uyumaya gittik.bizim yattığımız yatak pencerenin yanı başındaydı hemen.ben döndüm yüzümü perdeye taraf uyumaya çalışıyorum.bir anda olanlar oldu tabi.perde de bir adam çıktı ilk karşıma sonra birlikte kızma birader oynamaya başladık.yalnız bunlar olurken ben uyumuyordum en igrenç durumu da burası.neyse adamla aynı kuzenimle oynuyormuşum gibi oynuyorum ama hayali yani ortada aslında ne bir adam var nede kızma birader oyunu.adam beni yenmeye başladı yendikçe gevşek gevşek gülümsüyor.benim de gittikçe midem bulanmaya başladı.son raddelerdeyim artık dayanamadım olduğum yere çıkardım.bu olaydan sonra karanlık fobim oluştu bir daha karanlıkta kalamadım.bu yaşadığım olayı yazarken bile yaşıyorum gibi hissetmekten nefret ediyorum.karanlıktan nefret ediyorum.o adamdan nefret ediyorum.