rus filozof
mikhail baktin şöyle açıklar;
''gülmenin olağanüstü bir gücü vardır. nesneyi yakına getirir. onu parmağın bildik bir hareketle her yanına dokunabileceği somut temas bölgesine çeker. baş aşağı döndürür. içini dışına çıkarır. ona yukarıdan ve aşağıdan bakar. dış kabuğunu kırar. merkezine bakar. ondan kuşkulanır. onu böler. parçalarına ayırır. soyup sergiler. özgürce inceler ve onunla deneyler yapar.
gülme bir nesne karşısındaki, bir dünya karşısındaki korkuyu ve acıma duygusunu ortadan kaldırır. onu tanınan bir nesneye dönüştürür. böylece özgürce araştırılması için zemin hazırlamış olur. gülme, korkusuzluk gibi bir önkoşulun gerçekleştirilmesinde yaşamsal bir etmendir. bu önkoşul olmaksızın dünyaya gerçekçi olarak yaklaşmak olanaksızdır. gülme bir nesneyi kendine çekip bildik kılarak, onu gerek bilimsel, gerek sanatsal sorgulayıcı deneyin ve özgür deneysel düşgücünün korkusuz ellerine teslim eder.’’