birini seviyosun, ya da sevdiğini zannediyosun, zihninde tasarladığın şeyi bi yüzle birleştirip o yüze olmadık anlamlar yüklüyosun. sonra o onca anlam yükleyip zihninde, kalbinde mükemelleştirdiğin o gizli güç, ulaşılmaz şey bir şekilde, eninde sonunda seni hayal kırıklığına uğratıyor, mükemmelleştirdiğin, gözünde devasalaştırdığın şey değersizleşmeye başlıyor. hissettiğin güç kaynağın sevgin azalmaya başlıyor. ve nefrete dönüşüyor bu. nefrete dönüşen sevgi rahatlatıyor.
her şey unutulabiliyor veya azalıyor ya da alışılıyor nefret dışında. bir bakışı vardır o aklına geldikçe nefretin tazelenir, hiç bitmez. bu sebeptendir ki nefret sevgiden büyüktür.
nefretimizi köreltmeyelim, nefret insanı dinç ve diri tutar. nefret hisleri, anları tazeler. yaşadığın şeyi. karşı tarafın da yaşamasını beklemeye yardımcı olur. nefret haz verir. nefret güzeldir.