onu ilk gördüğümde kanım dondu canım yandı.
yandı ama ben hiçbir şey yapamadım.
bakma, dedim kendime. çünkü gözlerini görsem dayanamayacaktım. engel olamayacaktım kendime. başlarda anlamamıştım yada anlamak istemedim..
seviyordum aşıktım ama bu aşkı hakediyor muyduk, orasını hiç bilmiyorum. sevgilisi vardı, ben sevdiğiydim...
birgün buluştugumuz zaman yanında erkek arkadaşıyla gelmişti. sevgilisinden haberi vardı onun. sormuştum ne diyorsun onlara beni sorduklarında? diye.aşık oldugum sevdiğim kız diyorum demişti.elimden tutup çıkmadık kimsenin karsısına son 1 buçuk yıl boyunca. herkes bizi ayrıldık sanıyordu.
belki şimdi sevdiği bile değilimdir. öğrendim ki benden intikam almak için çıkıyormuş onunla. bıraktım tamamen onu. ama o kızla hâlâ birlikteler..
intikam bahaneymiş.hissediyorsun, anlıyorsun bir şeyleri ama karşındaki insanı sevdiğin için sesini çıkaramıyorsun ya, bu ağır geliyor insana. en acısını istedi, en acısı buydu...
bu da kalsın burda..