başlığı okuyunca aklıma geldi nedense.
eski evdeydik, misafirler vardı sanırım. yemek yemek istemiyordum ve annem beni balkona çıkarmıştı bir ümit yemek yerim diye. oturmuştuk karşılıklı. gece idi. annem yedirdi yemeğimi. o sırada uçak geçiyordu. "anne neden ışıkları yanıyor?" vb. bir sürü soru sormuştum. annem de hepsini cevaplamıştı sabırla. şimdi ben annemin ikinci defa sorduğu soruya göz deviriyorum. keşke hiç büyümeseydim. masumluktan eser kalmamış be.