bu konu üzerine blogumda yazdığım bir yazı mevcut olmakla birlikte kendimi şanslı görürüm. durun bi hikaye salayım araya.
o zamanlar izmirde okuyorum. istanbulda okuyan arkadaşlarımı ziyarete gittim. büyükadaya gidelim dediler. neyse atladık vapura indik orda. bilenler bilir büyükada baya pahalıdır hatta öğrenci olunca sanki her şeyi pound üzerinden satıyorlar gibi geliyor. ama cebimizde türk lirası olduğunu bilmiyorlar. oranın olayı bisiklet kiralayıp gezmekmiş. bizde zaten az olan paramızla kıt kanaat çingene pazarlığıyla bisikletleri kiraladık. takılıyoruz falan klasik şeyler. sonra içimizden biri camiye gidelim namaz kılalım dedi. karnımızda fena aç. neyse kiliseden az cami var hatta tahminimce 1 tane var. onu da bulduk. yolda giderken yemek işini nasıl halletsek simit alsak mı gibi tartışmalar dönüyor. abdest almak için lavabo kısmına girdik. etrafta kimse yok sadece oranın sorumlusu olan bi dayı vardı. gençler hoşgeldiniz falan derken namazdan sonra görüşelim dedi. biz kıldık, çıktık. adam gelin size yemek ısmarlayayım dedi biz şok olduk. yemeğimizi yedik teşekkür faslı falan. şimdi bu durumu ateistler açıklasın bakalım