8.sınıftayım.dörtlü grubumuz vardı bizim bir olay yüzünden dışlandım onlar üçü birleştiler ben tek kaldım.'zaten son senem hem başkalarıda benimle küsücek değil ya takma' diye düşünürken aynen başıma geldi.bir görsel sanatlar dersinde duvar kenarında dera boyu tek başıma kaldım.sırf ağlamamak için bir şey olunca güldüm üzgün zannetmesinler diye.ama ağladım.aslında umrumda olmazdı ama ne biliyim bir anda herkes yanımdan kalktı gitti kimse konuşmadı sanki ben hastalıklı biriyim da insanlar benden kaçıyormuş gibi hissettim.