yalnızlık allah'a mahsus falan değildir.yalnızlık, bu hayatta doğup ölene kadar yaşamak zorunda olduğumuz bir hayat biçimidir.
yalnız olduğun zamanlar gerçekten kendine en samimi olduğun zamanlardır.en pis alışkanlıklarını yalnızken yaparsın, insanlara haykıramadığın cümleleri yalnızken haykırırsın, en güzel filmleri yalnızken izlersin.çünkü yalnızlık özeldir ve her insan doğası gereği en özele sahip olmak ister, en yükseğe çıkmak ister.neden bunu ister ? daha çok para, daha çok lüks.en tepeye çıktığında en yalnız insan olursun çünkü seni oradan indirmek isteyen, senin ulaşmaya çalıştığın yalnızlığa ulaşmak isteyen insanlar olacak.sen en iyi olacaksın, tek olacaksın, yalnız olacaksın.
insanlar hayatları boyunca en iyi, en güzel yalnızlığa ulaşmaya çalışırlar.bu hepimizin bir hedefi, sadece parasal anlamda söylemiyorum.bazı insanların hedefleri düşünceleridir, bazılarının ki aynı doğrultuda yaşamaktır.
her şekilde yalnızsın, buna bulunabilecek bir çözüm yok.sen tek bir bireysin ve senden başkası yok.tek tarafı görüyorsun, 2 tane kulaktan duyuyorsun.ne kadar anne, baba, kardeş, arkadaş..bunlar bir yere kadar.her yerde, her ortamda kendi gibi olanını ararsın, ona aşık olmak istersin, sevmek istersin.bazen senin gibi olmadığını 5 ayda anlarsın bazen senelerce anlamazsın.ama senin gibi olmadığı ortaya çıkana kadar seversin onu, senin gibiymiş gibi.severek öldüğünde ise sana benzediğini sanarak ölürsün.
toplamak gerekirse yalnızsak yalnızız, bunda utanılacak bir şey yok.herkesin kendine itiraf etmesi gerekiyor, biz yalnız doğduk yalnız öleceğiz.yalnızlık kavramı üzünülmesi gereken bir konu olmamalı, olamaz.
yalnızlık mutlu vericidir, yalnızken en sevdiğimiz şeyleri yaparız.bunlara nazaran yalnızlık kötü duygu olamaz.
yalnızlık hayattır.