bir gün dayımların evine misafirliğe gidiyoruz.araba trafikten yavaş ilerliyor tabi.sonra ilerde iki küçük çocuk gördüm.üstleri eskimiş yol kenarına oturmuşlar ve o gün hava yağmurluydu.birinin iki kolu da yok diğeri kardeşi galiba yiyecek bir şeyler bulmuş ona yediriyor.öyle zoruma gitti ki elimden bir şeylerin gelmemesi.en çok o an fakir hissetmiştim.biraz olsun param olsaydı o an yapacağım ilk şey onlara yemek ve kıyafet almak olurdu ve kalacak bir yer bulmak olurdu.