geçen sene sınıfça yaptığımız çekilişten sonra tövbe ettim yılbaşı hediyesi olayına.. ne alırım ne de veririm bundan sonra..
sınıfta yaptığımız çekiliş sonucu çok da samimi olmadığım bir arkadaşım çıktı bana. sırf utanma pazarına gittim güzel bir hediye aldım. hediyeleri verdik ettik bana hediye veren kimse yok. kimin bana hediye alacağını biliyorum ama. hatta alacak arkadaşın beni sevdiğine dair fısıltılar bile dolaşıyor sınıfta. ben salağa yatıyorum ama bu konuşmalar geçtiği için güzel bir şeyde bekliyorum şimdi yalan yok. neyse teneffüste sınıf sakinken yanıma geldi:
-kozmik işte yılbaşı hediyen çok beğenerek aldım
ben tabi güzel bir şey bekliyorum hani ben sevmediğim insana o kadar uğraşmışım kesin süper bir şey gelecek bana diye düşünüyorum. açıyorum paketi ve bilin bakalım ne çıkıyor paketten eşantiyon kalem baya baya bildiğiniz eşantiyon kalem. o an sınıfta bulunanlar gülmekten kırılıyor ben bir şey diyemiyorum. morarıyorum sadece.ve ağzımdan tek cümle çıkıyor
-teşekkür ederim.