das finstere tal ile birlikte izlediğim mıh gibi bir alman filmi. filmi izlemeyenler aşağıyı okumasınlar lütfen.
---
spoiler ---
film o kadar güzel ve ilginç başlıyor ki bir yandan filmin nasıl ilerleyeceğini merak edip diğer yandan nasıl biteeğini düşünürken, hatta varsayımlarda bulunurken film sizi içine çekiyor.
benjamin olayların nereden nereye geldiğini tek tek anlatırken arka planda film dönüyor. tren metaforunun deep web gibi gösterilmesi ve asıl karakterin kişilkik bölünmesi yaşaması derken en sonunda yumruğu yiyorsunuz.
açıkçası fight club'la aynı tadı vermese de fight club'ı izliyormuşsunuz gibi oluyorsunuz. ve şeker numarası tüm filmi özetliyor. hatta son sahnede arka planda clay ekibinden birisini görüyoruz.
---
spoiler ---
ve
tom schilling... bence sinema tarihi yeni bir
edward norton kazandı bu filmden sonra.