gözlerimden uyku akıyorken sırf konuşuyoruz diye kahve içmiştim. kahvenin yarısını içip kendime geldiğim vakitte geçen konuşma :
-kozmik ben uyusam mı?
+ama ne güzel konuşuyorduk
-kozmik gözlerim gidiyor benim
+tamam o zaman iyi geceler..
-iyi geceler
o gece kahveden değil de kendime sinirimden uyuyamadım sözlük.. sonra da kimse için uykumdan olmamaya karar verdim.. zaten uykum kadar değerli birini henüz bulamadım..