benim mahallemde bir eleman vardı, karakter tanımı yapmaya girmiyorum zaten hikayeyi okuyunca anlarsınız, 3-4 kişi ile gezerken hepimizden yurekliydi, çocukluğumuz beraber geçti bir gün bir olay oldu. karşı tarafa bizim için - ben bunları tanımıyorum, anca yolda selam veririz birbirimize diyip dayak yemekten yırtmışti... sürekli 9 ayak düşer, milleti 4 tur dolandırır alacak meselesi var ise. verecek? o ne. birgün yine küçük çaplı iş sektörüne girmiş ( yaş 14 en fazla) ölen akrabası için pide ayran ve meyvesuyu alacak kafadan 300 kişiye yeter diye, pideciye abi param az diyerek çeyrek kar ile kitliyor, toptancıya ise içecekler için, dedem öldü paramız az muhabbeti ile kitliyor. yıllar önce hesap edersek baya yüksek miktar eder,kendine kalan para ile kaçak sigara bulup 2 katına okulda mahallede satıyor. en sonunda altına bisiklet çekiyor, bu hikayeyi okuyup anlayın sonra karar verin, kafası kızınca dini küfürler bile ederdi, ama bayramlarda namazı hocanın on safında kılar çıkışta tüm cemaatin elini öpüp 2 hafta yetecek harçlık ile dönerdi. bi ara yine ortaokulda dayak geliyor - bu başladı bağıra bağıra dua okumaya. adamlar afalladı ne oluyor diye, vurma vurma kitap için vurma dedi. karşı taraftan mahalle abisi diğer elemanları tekme tokat dövmüştü, ulan böyle efendi namazında niyazında çocuk dövülür mü diyerek. dayısının tırından yakıt çalıp okulda millete satardı, o zamanlar bakkallar vardı ve hesap defterleri olurdu. babasının ismini kullanıp günlük yüksek miktar harcama yapardı, ay sonu dayağını yer yinede uslanmazdi. uçak ve helikopter hariç çoğu taşıtı kullanabilir kendisi, kafa zehir gibi maliye bakanı yapsak iki senede türkiye dış borç sıfırlar, şuan kendisi ufak bir aile dostu yanında taşımacılık yapıyor, 5 bin tlye aldığı arabayı 9bine sattı. şeytanı kandırabilecek potansiyeli vardır...