bi 3 yılı var uykuya hasret olmamın. uyuyamıyorum sözlük kaçıyor uykum dalamiyorum derin uykulara. çok da derdim yok aslında herkesin ki kadar yada biraz daha fazla. bilmiyorum sözlük henüz 22sinde 90 yaşında dedenin yorgunluğu var üzerimde belki yaşadıklarım buna sebep belki de yaşayamadıklarım dedim ya işte bilmiyorum. içki şişelerine sarılıyorum derin uykular için. bi şeyleri unutup uyuyabilmek için. değişmiyor da bişey değiştiremiyorum da. böyle gelmiş böyle gider de diyemiyorum. kabul edemiyorum. sorular soruyorum kendime cevabını bulamadığım. çözüm arıyorum olmadığını bildiğim halde. düşünmemeye çalıştıkça sanki daha da çok geliyor gözlerimin önüne. ben çok yoruluyorum sözlük. yoruluyorum ve dinlenemiyorum. dinliyorum sadece.. hayat çok kısa sözlük. en azından benim fazla vaktim yok gibi. gece yada gündüz uyuyarak öldüremem vaktimi ki izin de vermiyor benliğim buna uyutmuyor beni. biliyor sanki bişeyleri ama bana da hissettirmiyor garip oluyor sözlük geceleri gündüzlerden çok farklı oluyor. yaşadığını hissettiriyor insana. yaşıyorum galiba sözlük sonunun ölüm olduğunu bile bile yaşıyorum.