saat 11 sularında en küçük dayımın sevgilisi ablamı aradı dayıma ulaşamıyormuş.dayım içen bir insan.ne kadar arada bıraksa da kesemedi tam olarak.neyse sevgilisi bize geldi sinir küpü,meraklı,telaşlı bir şekilde.arıyoruz telefonu kapalı daha da bir merak ediyor tabi herkes haliyle.saat 1 oldu aradı ablayı kafa iyi değil tabi ne dediği falan anlaşılmıyor.neyse geldi bize kahve içmek için.abi dayım hep içip saçmalardı ağlardı falan ama ben anlayamazdım.yani içki derde çare değil bu millet ne buluyor diye düşünürdüm.anladım bu gün.çare olduğu için değil unutmak içinmiş hrp.benim dayımı pek yanlız bırakmışlar.ulan kendi annesi varken benim anneme anne der be dayım.dertlerini desen hep annem dinler destek oluruz ailece.benim dayım hiç sevgi görmediği için bizden başka sevgilisinin onu bu kadar çok sevmesine şaşırıp ağladı be.onu niye yalnız bırakıyorlar ki.insanlar insanları neden hep bırakır ki.