geçen sene doğduğum andan itibaren bana bakan anneannemi kaybedince, bende kendimi kaybettim. annemden çok emeği vardır üzerimde. sofradayız yemek yiyoruz, güzel güzel. birden midem ağrıyor dedi ve apar topar gidildi. hiçbir şey yokken girdiği hastaneden, cansız bedenini çıkardılar. artık yok. ulan nasıl diyorum nasıl? ben kendi ellerime verdim onu. sarılamadım, öpemedim, son kez yakışıklı kızım diyişini duyamadım. cenaze günü, ölmek istedim. herkesten bir ses çıkarken kendi sesimi duyamıyordum artık. kulağımda sürekli yankılandı o cümle, yetim kaldın artık. nasıl acımasız bir cümledir o öyle
o an tabutu geldi arabayla. çığlıklar içinde yere serildiğimi hatırlıyorum sadece. dizlerim tutmuyordu, boğazım yanıyordu. kötü işte be kardeşim, allah herkese uzun hayırlı ömürler nasip etsin. erken ölüme karşılaştırmasın.