ağırlıklı olarak hidrojen ve helyumdan oluşan,yoğun ve karanlık uzayda ışık saçan gökyüzünde bir nokta olarak görünen plazma küresidir yıldızlar.
yıldız gelişiminin ilk halkası, hidrojen, bir miktar helyum ve çok az miktarda daha ağır öğelerden oluşan ve içe doğru çökmeye başlayan bir madde bulutudur. yıldız çekirdeği yeteri kadar yoğunlaştıktan sonra içinde bulunan hidrojenin bir kısmı sürekli olarak çekirdek kaynaşması tepkimesiyle helyuma çevrilir.
yıldızın geri kalan kısmı, açığa çıkan erkeyi, ışınım ve konveksiyon birleşimiyle çekirdekten uzağa taşır. bu süreçler yıldızın kendi içine doğru çökmesini engeller ve erke, yıldız yüzeyinde bir yıldız rüzgarı yaratarak dış uzaya doğru ışınım yoluyla yayılır.
çekirdekteki hidrojen yakıtı bittikten sonra, en azından güneş'in kütlesinin beşte ikisi kadar bir kütleye sahip olan yıldız genişleyerek, daha ağır olan öğeler çekirdekte ya da çekirdeğin etrafında kabuk halinde kaynaşarak kırmızı dev haline gelir. daha sonra maddenin bir kısmı yıldızlararası ortama salınarak, ağır öğelerin daha yoğun olacağı yeni bir yıldız nesli yaratacak şekle dönüşür.