hüzünlü hikayeler

sene 2011 üniversite kazanamadım ve yeniden hazırlanıyorum. ilk 3 ay bi işte çalışıp dershaneye gittim hafta sonları. baya bi burnum sürtmüştü. insan hayatında ilk kez çalışınca, emir altına girince cidden tuaf hissediyor. neyse daha sonra dershane parası birikti ben işi bıraktım sınava hazırlanmaya devam ettim. ygs'ye girdim. sonuçların belli olacağı gün dişçiye gittim. aslında kendim için değil annemin yanında gidip geliyorum. annem sende dişlerini kontrol ettir dedi. adam baktı işte yirmilik dişin çıkıyor galiba git bi röntgen çektir ona göre bi operasyon yapalım. neyse ben salladım tabi bi kaç hafta daha sonra röntgenle birlikte gittim dişçiye. adam röntgene baktı yüzü bembeyaz oldu. kansermişim. tabi ben bilmiyorum anneme söylemişler. hemen büyük bir hastaneye gidin demiş doktor. o hastane bu hastane geziyoruz. benim bir şeyden haberim yok. 1.5 hafta sonra yine bi yere yetişmeye çalışırken annemi durdurdum. dedim bişey varda söylemiyorsan hakkımı helal etmiyorum. o zaman öğrendim kanser olduğumu.