yine 4 yıllık ilişkime dayanarak;
kadınların her ayın belirli dönemlerinde (bazı kadınlarda 2-3 gün geciktiği olabiliyormuş) çektileri sancı. bazen baş ağrısı olarak, bazen mide. kişiden kişiye göre değişiyor. aynı hamilelik sürecindeki gibi; daha narin, daha kırılgan ve daha duygusal olabiliyorlar. aslında sert veya sinirli olmuyorlar. ancak kırgınlıklarına, duygusallıklarına karşı taraftan bekledikleri ilgiyi göremedikten sonra tepeleri atıyor. bu durumda biz erkekler sakin oluyoruz beyler. ve yavaaaşça tamam canım, tamam bitanem diyerek yanlarına sokuluyoruz.
neyse. "hastalandım" tarzında bir kullanımı da var. benim gözlemime göre diğer hastalıklara karşı daha dirençsiz oluyorlar.
mide ağrısından yürüyemeyen kadın gördüm ben. yumurtalıklarının parçalandığı süreç diye tahmin ediyorum. ki kız arkadaşım hep öyle derdi "ya sanki şuramda bişeyler kırılıyor." o an bende anlamsız bakışlar tabi. siz öyle yapmayın beyler. normal aşkım normal deyip sakinleştirin. ve yine deneyimlerime göre bu ağrıların hafifletilmesi için; ayak altlarına sıcak su torpası koyulabilir. veya kasıklara çok fazla olmamak şartıyla hafif bir baskı uygulanabilir (masajdan biraz daha sert bir baskı)
kadınlar genelde cenin pozisyonunda otururlar. bacakları vücuda yapışık bir şekilde. (secdenin otururkenki halini düşünün beyler). kadınları bu dönemde cenin pozisyonunda televizyon izlerken, bi yandan uflayıp puflarken bi yandan da bacakları ileri geri sallarken bulabilirsiniz. nabıyor lan bu, demeyin. gayet normal.
kadınlara saygı duyun abi, duyalım. cidden. çektikleri acının haddi hesabı yok. ki çok hoş durmayacağını düşündüğüm için kan man olaylarına hiç girmedim.
âblalar! baş tacısınız.