belki sevdiğimi hissettiremedim ama sevdiğimi kesinlikle hissettirdim. mesela o burçları takip etmeyi seviyor diye günde 3 gazete alırdım, o seviyor diye vampir kitapları okur filmlerini izler sonra onla kritiğini yapardım(gayet zeki bir adamım buna katlanmak bile bence başlı başına bir ayrıntıdır.)
ygs'den cıktığımızda o ağlarken onu teselli etmek için ordaydım mesela kendi sınavımın nasıl geçtiği cidden umrumda değildi sadece onu gülmezken görmek zoruma gitmişti. onun için kilitli sınıfların anahtarlarını çaldım. sebebi o sessiz ortamda ders çalımayı seviyor ve arada filmde izlesin rahat olsun diye.hele bi kere o gittikten sonra kapıyı kitlemeyi unutmuştum az daha disiplinin kapısından dönüyordum.
size dahada net bi olayı söyleyeyim onun bir lafıyla iddiayı bıraktım. böyle söyleyince boş laf gibi görünüyor ama ailemden aldığımın yaklaşık 2 katını iddiadan kazanıyordum o derece yani. sonra bi gün senin burdan kazandığın parayla bana kahve ısmarlamana izin vermem dedi bende bi daha oynamam dedim. oynarsan konuşmam ama dedi. bende o gün bugündür oynamadım arada oynuyorum falan diyorum dostlarada o sarı kaleme bültene 4 senedir dokunmadım.
peki sonuç ne oldu onu ağlattım ve yüzünü yaklaşık 2.5 senedir görmüyorum. onu görmek belki sarılmak şu dünyada en çok istediğim şey ama yapamıyorum. size bir kardeş tavsiyesi seviyorsanız onu üzmeyin sevmiyorsanızda onunla oynamayın