büyük yeğenimle aramızda 4 yaş var.
ben 5, o 1 yaşında. çok kıskanırdım ben onu. çünkü babam benimle ilgilenmeyip onu severdi. ilgi hep ondaydı. ben de dayanamadım, bir gün gittim bunun kıyafetlerini giycem beni o sanıp da sevsinler diye. bak bak akla bak. aldım çekmeceden bunun bi tane zıbınını, geçirdim kafayı kolları falan. sonra sıktı tabi minicik şey. çıkarmaya çalışıyorum, yok çıkmıyo. en son oturdum anıra anıra ağlarken annem geldi. o da çıkaramayınca kesti makasla. ilk terliği de o zaman yedim annemden. sonra onun eşyalarını elleme demeler, odayı kilitlemeler vs.
şimdi arada abimler gelirse anlatırız böyle böyle olmuştu diye. ama kimse farketmedi hala anlatırken yüzümdeki buruk gülümsemeyi. çocukluğumun katili oldu ya.