yaralarını açmak resmen o insana. "bak bunlar benim acılarım, kabuk tutmuş yaralarım" demek. böyle bakıyorsam etrafa ya da böyle bi insansam nedenleri bunlar diye önüne sermek her şeyi. ama çok zor bir şey. sanki babandan dondurma istemişsin, dayanamayıp almış sana annenden gizli tabii. tam yerken bi şey olmuş -bi ani fren sesi ya da bir korna sesi- irkilip düşürmüşsün dondurmayı. o asfalttaki dondurmaya bakarken nasıl çaresizsen öyle hissediyorsun açtığında birine kendini.