bir kedimiz var adı paşa. evde değil bahçede besliyoruz. geziyor geliyor hür bir kedi. yolda bazen denk geliyoruz. ayağımıza patisiyle vurup zorla sevdiriyor kendini eve gelene kadar. en son evin kapısının önünde de son kez sevdirip kendini gidiyor mutlu mutlu. babama göre paşaya benziyormuşum. zorla sevdiriyorumuşum kendimi. eve girer girmez "nerde benim yılışık kedim?" der. bende koşa koşa burda diyip boynuna atlarım. gülüşürüz sevdiririm kendimi mis gibi. anlayacağınız "yılışık kedi" oldum. mutluyum. miyav.