sağcı-solcu, dindar-dinsiz, alevi-sünni vb. ayrımları geçtim artık. resmen bir topluluğa bir şey hissetmeleri için yalvarıyoruz.
istanbul'un göbeğinde bomba patladı. öyle böyle bir bomba da değil. istanbul'un dört bir yanı adeta bir deprem gibi patlamaya şahit oldu. ve bundan tam yarım saat sonra daha ne oldu net bitti anlaşılmazken, sevdiklerimize ulaşmak için can havliyle telefonlara sarılırken birtakım pervasız insan topluluğu çıktı dedi ki bu başkanlığa karşıdır, geziyle ilgilidir.
allah rızası için önce bir üzül! artık saygı da beklemiyorum, yitireli çok oldu. ama üzül! üzüntü yaşa, acıyı yaşa, utanç duy ülkenin orta yerinde insanlar bir hiç uğruna ölürken. sadece bir şey hisset! iç organlarınız bu kadar mı iflas etti, hiç mi ciğeriniz yanmıyor hiç mi kalbiniz sıkışmıyor gencecik polisler, siviller yitip giderken?
her şeyi geçtim artık. sadece elinizi vicdanınıza koyun, bi' kontrol edin yerinde mi diye. eğer değilse lütfen ellerinizi üstümüzden çekin artık. çünkü çok fazla üzüldük ve çok fazla öldük. bu hissizliğiniz bana çok koyuyor. ziyan ediyorsunuz hayatlarımızı.