kaç gündür bu entry'i yazmayı planlıyordum ama üşengeçlikten yazamadım bir türlü. sanırım bugün bu başlıkta yazmam tam yeri ve zamanı olacak.
birkaç hafta önce otobüste okula giderken 2 çocuklu bir anne otobüse bindi sözlük. neyse oturdular ben de tam önlerinde ayakta duruyorum, ufaklıklardan bir tanesi bilekliğime dokundu oynadı filan ben de çıkarıp verdim. o kadar mutlu oldu ki sözlük aynı bugün internette dönen ömer'in videosundaki gibi. neyse inecekleri yere geldiler annesi bilekliği zorla alıp bana vermeye çalıştı,almayınca da kendi çocuğunu aşağılar bir biçimde "oğlum spastik bu anlamaz" dedi. o kadar şaşırdım ki cevap veremedim.
kamu spotu gibi entry'ler hoşuma gitmiyor o yüzden uzatmayacağım. hepimiz engelli adayıyız arkadaşlar, biz olmasak da çocuğumuz olabilir bilemeyiz. sokakta bir engelliyle karşılaşınca, bir arkadaşınızla "özürlü" diyerek dalga geçince bunu düşünün. acımasız ve sevgisiz bir dünya'da yaşıyoruz, sevgiler.