büyükler sayılardan hoşlanır. onlara yeni bir dostunuzdan söz açtınız mı, hiçbir zaman size önemli şeyler sormazlar. hiçbir zaman: ” sesi nasıl? hangi oyunu sever? kelebek toplar mı?” diye sormazlar. “kaç yaşındadır? kaç kardeşi var? kaç kilodur? babası kaç para kazanır?” diye sorarlar. ancak o zaman tanıdıklarını sanırlar onu. büyüklere: “pembe kiremitten bir ev gördüm, pencerelerinden sardunyalar, damında güvercinler vardı” derseniz, o evi bir türlü gözlerinin önüne getiremezler. onlara: “yüz bin franklık bir ev gördüm” demeniz gerek. o zaman: “aman ne güzel!” diye bağırırlar.