kaç yaşında olursa olsun bir insanda bulunan en kötü hastalıktır. genetik bir olay da değil bu inanın. insanın içinden gelir saygı. saygısız insanları görünce gözlerimi kapatıp onları dar ağacında sallanırken hayal ediyorum. o kadar iğreniyorum çünkü.
bugün minibüsteyim eve dönüyorum sağ taraftaki tekli koltuğa oturdum öyle dışarı bakıyorum 50-60 yaşlarında teyze ve amca bindi. soldaki ikili koltulların ikinci sırasına oturdular. amca bu havada sandalet giymişti ama bunun konumuzla alakası yok.
amca dizini öndeki koltuğun arkasına dayadı. öndeki kadın da bundan rahatsız oldu haliyle. arkasına döndü bir hışımla ama insanların yaşlı olduğunu görünce bir şey demedi. amca 15-20 dakika dizini kadının sırtında tuttu. inecekleri durak geldi ama amcanın bacağı uyuşmuştu yürüyemedi. bilin bakalım kapıya kadar kim girdi amcanın koluna? evet sırtı çürüyen o kadın! amca inerken kadına bir teşekkür bile etmedi.
velhasıl orospu çocukluğunun yaşı yok efendim. 'sen yaşlılarla nasıl konuşuyorsun lan? asıl saygısız sensin!' diyebilirsiniz. ben orospu çocuklarına saygı göstermem efendim. 60 yıl yaşamış olabilir bir insan. ama 60 yıl insan olmayı öğrenememiş.
eyvallah.