az önce gördüm bir tane kafamda duman duman dağlar sikişiyor. filler tepişiyor şu an. yemin ediyorum ben bçyle sayko hislerle dolu bir rüya hatırlamıyorum hemen yazıyorum muhtemelen çoğunu unutacağım ama eminim anlatacağımdan çok ama çok daha sayko bir rüya idi.
öncelikli rüya kesinlikle başından sonuna arka fon müziği kafamın içerisinde güldür güldür jenerik müziğiydi hemde baya yüksek. esmer beyaz atletli 3 numara kafalı bir adam vardı rüyamda.cennet mahallesinden sarı saçlı selim varya o var ama gerçek hali var mal değil. survivor 1.si olan bir kız vardı merve o var. sertap erener var. ezel dizisindeki sebnem var. benim kuzenlerim falan da var. bir kaç sizin tanımadığınız arkadaşlar da var. böyle bar gibi diskotek gibi bir yerde bir grup insanız biz doğum günü tarzı bir şey var.
eğleniyoruz falan. ancak ben bu arada bir kendim oluyorum olayların içinde bir de mekanın köşesinde bir kamera açısı gibi olayları dışardan da izlediğim oluyor. bu ağzına sıçtığımın esmer atletli herifi ayrıca yaşlı da sayılır. bu bize bir mal veriyor. bilinç altım bu uyuşturu işlerini pek bilmiyor anlaşılan herkes kullanıyor eminim ama orası yok rüyada bir anda hangover kafasına bürünüyoruz hepimiz. ama nasıl uçuyoruz anlatamam. platform var ortada yüksek bi yer. oraya çıkıyoruz 8-9 kişiyiz önce herkes birleşip deli gibi halay çekiyoruz. platformun sonuna bir çeşit rampa yapmışız. halay grubu güldür güldür jenerği ile o rampadan yan yan uçuyoruz. işte tam o an da zaman yavaşlıyor. ama biz hala aynı hızdayız yer çekimi yok sanki aq. rampadan geçen 4 lü halay grubu havada envai çeşit işler yapıyor. şu an unuttum az biraz, saçma sapan işler işte. en son yere düşüp yuvarlanıyoruz deli gibi gülüyoruz jenerik hala güldür güldür. ben bu atlamalarda kamera açısına geçiyorum uzaktan izliyorum. deli gibi kahkahalar atılıyor. uyuşturucu kullanmadım hiç ama bu rüyadan yola çıkarak nasıl bir haldir anlayabilirim. bu bize uyuşturucu veren verdikçe veriyor biz iyice azıtıyoruz yerler kırılmış şişeler, okey taşları, cam parçaları, neler neler. bir ara hepimiz yerlerdeyiz jenerik hala aynı bu esmer herif dolaptan garip garip otlar çıkartıyor bunları çok yoğun olarak burnuna tıkıyor kafasına sarıyor, ellerine falan alıyor bir çeşit ayin yapıyor manyak.
gecenin en sonunda siyah bir transitteyim. yanımda sertap erener, ezelden şebnem, survivordan merve var. onları net hatırlıyorum. merve tamamen çıplak gibi bacak arasında samandan ottan bir örtü var. karşımda sertap var. koltuğa oturmuyor tedirgince koltuğa çıkmış çömelmiş. ayakları çıplak. bunlar bir şeyler hatırlıyor hatırladıkça onların zihinlerindekini ben de görüyorum. birleştirip anlatıyorum. kaldığı kadar artık.
şimdi ben kamera açısındayım. biz deliler gibi kahkaha atarken mekana berna laçin ve ilker aksum giriyor. bunlar sevgili rüyada eminim. gerçekte öyle midir bilmiyorum. berna girer girmez bildiğimiz bir şey var nedeni şu an bilmiyorum ya da unuttum ama rüyada eminiz. berna laçin yüzü gözü çökmüş makyajsız müptezel tipli. doğru dürüst yürümesi bile zor. ilker aksum refakat ediyor. bildiğimiz şey ise berna'nın cam hastalığı olduğu ve kemiklerinin çok ama çok kırılgan olduğu. bu paytak paytak yürürken basamağı geçerken platformda uçan sertap bir anda onun topuğuna düşüyor bu yerlere yuvarlanıp gidiyor. ilker buna koşuyor güç bela kaldırıyor. şebnem bu sefer derin bir kahkaha ile sarılmaya çalışıyor berna'ya. ama sarhoş, bernaya yıkılıyor resmen altında kalıyor berna. en son ilker yine kaldıryor berna sendeleyerek buzdolabına giderken masanın üstünden yere ters takla atan merve berna'nın üstüne biniyor. berna pert. ayrıca biz transitte iken mekanın yerleri cam kırığı olduğu için bizim de her yerimiz kesik savaştan çıkmış gibi kanıyoruz. berna da mekanda her yerini kesiyor kanlar içinde ve her yerini kemiklerini kırıyoruz ayrıca. transittekiler bunları hatırlıyor. onlar hatırlıyor ben görüyorum. en son gördüğüm sahne ilker aksum berna laçin'i kucağına alıyor ama kemik namına bir şey kalmamış kollarında olan berna öyle elastik ki artık katlanıyor kucaktayken ayağı ve kafası arkadan değiyor katlanmış bir insan yığını artık. mekandan çıkıyor.
biz bunları hatırlıyoruz. transitte bir ağlama başlıyor. böyle bir ağlama yok. resmen zılgıt yani. ben de ağlıyorum. en çok merve ağlıyor hatta o hafiften sıyırmış anlaşılan. berna'yı öldürdük diye şebnem çığırıyor falan ben zaten kafam da hala güldür güldür jeneriği çalıyor. onu susturmaya çalışırken bir yandan ben de ağlyorum kafamı vuruyorum falan. son karede sertap şebnem merve ben varız onu hatırlıyorum. hepimiz çıldırıyoruz koltuğa çıkıp deliriyoruz. merve aklı yitiriyor zaten tam bir kaos rüyasıydı kafam taşak gibi hala. uyandım bilgisayarda youtube açık kalmış güldür güldür açılmış. en azından onu susturabildim uyanınca.
kafamda filler sanatsal icraatlara girdi şu an.
iyi değilim iyi geceler...
imla mimla yok bu entryde.
bitti. son iyi gönder...