hayatımda okuduğum/okuyabileceğim en iyi kitaptı.yazar kitabı öyle bir yazmış ki en ufak bir yerde bile kopma yaşamadan kitabın içinde sürüklenerek ilerliyorsunuz.kitap göktürkler dönemini ele alıyor bu dönemi öyle bir anlatıyordu adeta insanın ötügende doğup at binip kılıç kuşanıp kımız içesi geliyor.kahramanlar o kadar belirgin işlenmiş ki okuduktan 10 yıl sonra bile sançarın kahkahalarini yamtarın midesine düşkünlüğünü kürşadin yay kullanımını ve bunun gibi 40 çeriyi unutamıyorsunuz hatta keşke 41.çeride ben olsaydım diyip o zamanlarin savaş serüveninin içinde kendinizi buluyorsunuz .yeri geliyor onlarla birlikte hüzünleniyor yeri geliyor onlarla gülüyorsunuz.kitabı elinizden dusuremiyorsunuz ama aynı zamanda bitmesini istemiyorsunuz.
(bkz:
atsızında dediği gibi onlar öldükten 1500 yıl sonra bu eser ile yeniden canlanıyor.
)