sınıfça emirgana pikniğe gitmiştik, aşık olduğum afet-i şahane'nin arkadaşıyla birlikte kaybolduğunu söylediler. bende çocukluk telaşıyla hemen aramaya koyuldum. aslında öylesine civarda dolaşıyorlarmış dolayısıyla hemen buldular onları. zavallı ben, ıssız bir ormanın içinde nerde olduğunu bilmeden aramaya devam ediyordum, bir görseniz allah ne verdiyse aramaya devam ediyordum. en son nerdeyim benlan düşüncesiyle bir ağacın dibinde pusmuş 'böyle aşkın ızdırabını s2yim' derken buldum kendimi. 4 saat boyunca beni aramışlar, bulduklarında ağlıyordum, vücudumdaki bütün salya ve sümüklerden aranmıltım birde sınıfın piknik zevkinin içine etmiştim o gün. o değilde kirpikleri yoktu onun o dönem, acaba sonradan çıkmışmıdır hala merak ederim.