-alıntı-
fatih sultan mehmet han hangi ülkede bir hüner sahibi, bir sanatçı olduğunu işitse, hemen davet ederdi. istanbul'a gelen bu maharetli insanları en mükemmel şekilde ağırlar, kendilerine makam verip ihsanda bulunurdu.bu yüzden müslüman, hıristiyan, dindar, dinsiz her taifeden insan istanbul'a toplanmıştı. o furyada acem diyarından habilî, kabilî ve hamidî namında şairler gelmiş ve fatih'ten büyük bağışlar almışlardı. bunlarla birlikte, zamanın sokrat'ı sayılan bir yahudi doktor ve adı dozri olan bir frenk ressam da bulunuyordu.
hasılı, bunların hepsi padişah hazretleri’nin yüce saltanatına yakın olup kabul görmüşler, iltifatlara mazhar olmuşlardı. fatih'in bu iltifatlarına daha fazla dayanamayan nedimelerinden 'çatladı' lakaplısı bir gün şikayet yollu şu beyiti yazıp padişaha arz eder:
“ger dilersen şah eşiğinde olasın muhterem ya yahudi gel bu mülke, ya firenk ol, ya acem adını koy habili ve kabili ve hamidi dozrılıktan olma gafil, marifetten urma dem.”
bu mısraları bugünkü dile şöyle aktaralım: “eğer şah eşiğinde hürmet görmek istiyorsan / bu ülkeye ya yahudi olarak gel, ya batılı ol, ya da iranlı / adını ya habilî, ya kabilî, ya da hamidî koy / dozri olmayı da unutma, ama sakın bilgiden bahsedeyim deme.