giden döner mi

döner. nasıl dağıttığına bakar tekrar gider.. kafasına eserse belki sonra yıktığı her şeyi almak için tekrar döner. seviyorsundur ve ne olursa olsun kabul edeceksin, bilir. onun için kendini hırpalamışsındır. son olarak kalbini ve duygularını da alarak arkasına bakmadan kaçar gider.. sadece o son yürüşüyünü ezberlemekle yetinirsin. sonra hep gün içinde mutlu görünüp geceleri art arda yaktığın sigaralarla gökyüzünü izleyip "hay amına koyayım beni neden üzdü şimdi?" der durursun. hiç aklına gelmezken ölümü bile düşünürsün diğer gecelerde "ölmek güzel şey lan aslında. biz fazla abartıyoruz her şeyi." baylar, sevmeyin. sevmek gerçekten akıl işi değil.