allah kahretsin sizi. ne yapıyorsunuz siz ya? geldiğimiz hale bak, şaka gibi. kafanız iyiyken mi kabul ettiniz bu işi? bu ülkede kadın olduğumuz için özür dilemediğimiz kaldı sadece. bu mudur sizin eşinize ya da sizi doğuran kadına gösterdiğiniz saygı? ne yapalım, başımıza bir şey gelmesin diye eve mi kapanalım? sinirden elim ayağım titriyor.
bakın ben kendimden geçtim. daha önce bu durumu atlattığım olmuştu, nasıl davranmam gerektiğini biliyorum az çok. ama her akşam kardeşim dershaneden dönerken 'başına bir şey gelmiş midir?' düşüncesi beni kemirip dururdu. sayenizde şimdi kafayı yiyeceğim. paranoyak olacağım ben ya. kafamda kurup kurup oynatacağım.
n'olursunuz bunca kadının korkulu gözleriyle bakın kabul ettiğiniz 'yasa'ya. can güvenliği olmayan, ruhsal olarak tramvayı hala atlatamamış çocukların gözyaşlarıyla boğulun. kendi kirli vicdanlarınızda boğulun. ruhunuz öyle bir daralsın ki her allahın günü 'ne yaptım ben?' diyerek pişman olun. sonra bir zahmet kendinizi öldürün.