tecrübeyle sabit bir durumdur. gereksiz bir çabalama olduğu sonradan anlaşılmıştır.siz sabah akşam onu düşünürsünüz. evden, belki sokakta bir yerlerde görürüm umuduyla çıkarsınız. onun hayaliyle yaşarsınız. dışarıda gözünüz onu arar bulamazsınız. gün biter. gece uyumak için debelenirken aklınızda o vardır, uyku tutmaz. ne demiş neşt baba: "uyku girmez gözüne gönlü viran olanın". sabah olur yine aynı terane. belki görürüm, belki sesini duyarım...
günler,haftalar,aylar hatta yıllar geçer ama değişen bişey olmaz. belki o sizin varlığınızdan bile haberdar değildir. karşısına çıkacak gücünüz olmadığı için boş yere ağlayıp sızlarsınız ve kendinize zarar vermekten başka bişey yapmazsınız. sonra onu başka biriyle görürsünüz ve uykusuz geçirdiğiniz onca yıl için kendinizden nefret etmeye başlarsınız. velhasıl eğer birine aşıksanız bunu gidin söyleyin. benim gibi bunca yıl kendinize çile çektirmeyin. çünkü sonunda sahip olacağınız şey koca bir hiç olacak ve onun sizden götürdükleride yanınıza kar kalacak. gidin sevdiğinizi söyleyin bu utanılacak bir şey değil sevmek insanın doğasında var. ben yapamadım, cesaretim yetmedi pişmanım. benim yaşadıklarımı siz yaşamayın. mutlu olun, sevgiyle kalın. saygılar.